Toestanden: De fietser

‘Hallo? Ben jij dat, Trudy? Trudy, met mij. Nee, met mij, met Otto. Zeg, moet je luisteren. Wat? Nee, ik belde jou niet, jij belde mij en daarom bel ik je terug. Hoe ik dat weet? Omdat dat op mijn telefoon staat. 19.19 uur staat er, toen heb je mij gebeld. Wat? Ja, twee keer 19. 19 over 7 dus. Ja, dat staat hier op het scherm.

Waarom ik niet opgenomen heb? Nou, omdat ik nog aan het fietsen was, daarom. Maar moet je luisteren. Ik…, laat mij nou even uitspreken, Trudy! Ja, dat weet ik maar ik wil je iets vertellen. Nee, niet morgen. Waarom niet? Nou, daarom niet. Luister, Trudy, ik doe het niet meer. Hoezo niet? Nou, omdat het te ver is. Nee, jij zei dat het naar Slijk-Ewijk maar een klein stukje was, maar ik ben bekaf! Heen ging nog wel maar dan nog terug is me echt te veel. Thuis? Nee, ik zit niet thuis. Ik zit bij een Chinees. Nee, ik bedoel, ik zit in een Chinees restaurant. Ja, die bij het spoor inderdaad. Maar ik ben hier net letterlijk binnengestrompeld. Doodop! Ik trek dat niet meer, zo’n eind fietsen. Het is echt te veel. Ja, dat kan wel zijn, maar dat was een half jaar geleden, ik begin er nu te oud voor te worden. Nee, helemaal niet, maar als die Chinees er niet was geweest, was ik ingestort. Compleet ingestort ja. Dus ik trek dat niet langer. Wat? Nee, dat heeft er niets mee te maken. Nee, echt niet, Trudy, dat weet je best. Jawel, wél waar! Trudy, je hebt niet te kleine borsten. Dat staat er helemaal los van. Houd daar nou toch eens over op! Je borsten doen er niet toe. Wat? Nou ja, ze doen er wel toe natuurlijk, maar niet nu bedoel ik. Nou gewoon, omdat zo’n eind fietsen me te veel wordt, dáárom. Ik trek dat niet meer, ik word daar misschien te oud voor. Een half jaar? Ja, zoiets kan inderdaad snel gaan, ja. Misschien was ik toen een stuk fitter dan nu. In elk geval ben ik dat nu duidelijk niet meer. Nee, Trudy, nogmaals, die hebben er niets mee te maken. Wat? Oké, dat moet je dan zelf maar weten. Ik niet nee. Schuld? Wie heeft het hier over schuld? Ik zeg alleen… Goed, Trudy, zelf weten. Dag Trudy.’

Auteur: Ed Bruinvis

Studeerde voor tekenleraar aan de Arnhemse kunstacademie en normatieve maatschappijleer bij professor Hoefnagels (Radboud Universiteit). Is sindsdien actief in het vredes- en ontwikkelingswerk (Stichting Doca, Platform Arnhem Mondiaal en landelijk Platform tegen Wapenhandel). Publiceert behalve onderzoekswerk ook poëzie (Rivierklei, 2008, De Muze, 2015 en Vage klachten, 2019) en verhalen (Open op zondag, 2010 en Het terras, 2014), in 2017 gevolgd door de novelle Angelie en in 2024 door de roman De Inkwartiering (over de asielzoekersproblematiek). In 2019 verscheen (digitaal) het boek Arnhem Mondiaal over veertig jaar samenwerkende Arnhemse vredes- en ontwikkelingsorganisaties.

Eén gedachte over “Toestanden: De fietser”

  1. misschien wat aan fitness gaan doen of in de tuin werken of iedere dag een stukje verder fietsen je moet jezelf natuurlijk wel blijven uitdagen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *